40 χρόνια Κατοχής 40 χρόνια Αγώνας - Λεύκωμα Αφίσας (από την εφ. Ένωσις Φεβρουαρίου)

Το 2010, η Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου μαζί με τη Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο, προέβη σε μια εξαιρετική πρωτοβουλία έκθεσης Αφίσας με κεντρικό θέμα τη συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο.

Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στην Τεχνόπολις στην Αθήνα με αρκετή επιτυχία και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από πολλές ομάδες (πολιτικές ή φοιτητικές) για τη συγκέντρωση των αφισών.
Σήμερα κυκλοφορεί από τη Σ.Α.Κ και Σ.Ε.Α.Υ.Α.Ε.Κ το Λεύκωμα Αφίσας «40 χρόνια κατοχή – 40 χρόνια αγώνας» σε πιο πολύ καλά επιμελημένη έκδοση, συγκεντρώνοντας όλες τις αφίσες που παρουσιάστηκαν στην έκθεση.
Ίσως σήμερα πιο πολύ από ποτέ,

να ήταν επιτακτική η ανάγκη της έκδοσης αυτής, καθώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι για ακόμη μια φορά με ένα επαίσχυντο σχέδιο λύσης το οποίο είναι έτοιμο να δείξει τα δόντια του ακόμη μία φορά. Δέκα χρόνια μετά την απαξίωση του Σχεδίου Ανάν από τον λαό της Κύπρου, οι πολιτικές ηγεσίες προβαίνουν σε παρουσιάσεις «Κοινών Ανακοινωθέντων» προετοιμάζοντας το έδαφος για την επίλυση του κυπριακού ζητήματος, στις βάσεις της ομοσπονδίας και της διζωνικότητας.
Το Λεύκωμα αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για να αποσύρουμε σαν λαός την μνήμη από τη λήθη και να συλλογιστούμε καλά πριν κληθούμε να ψηφίσουμε. Οι συνταρακτικές εικόνες των αγνοουμένων, των μαυροφορεμένων μανάδων, των προσφύγων, των κατεχόμενων μας τόπων διανθισμένες με ποιήματα μεγάλων Ελλήνων, αφυπνίζουν όλα τα αισθήματα οργής και πόνου που προκαλεί σε κάθε Έλληνα και κάθε Άνθρωπο η σημερινή κατάσταση και συμβάλλουν στο έπακρο σε αυτό που είναι αυτονόητο: να μην ξεχάσουμε το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Μας υπενθυμίζει στις κρίσιμες αυτές στιγμές ποιο είναι το καθήκον μας: η προστασία της Ελληνικότητας του νησιού και η διατήρηση της αξιοπρέπειας μας. Κοιτώντας τα πρόσωπα των προσφύγων, των νεκρών μας και των αγνοουμένων μας είναι επιτακτική ανάγκη να υποσχεθούμε πρώτα σε αυτούς και ύστερα στους εαυτούς μας πως δεν θα νομιμοποιήσουμε τα τετελεσμένα της εισβολής και θα επιμείνουμε στην απόδοση δικαιοσύνης. Τίποτα λιγότερο από την απελευθέρωση του τόπου μας, την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων και την επιστροφή στις πατρογονικές μας εστίες.